Fark etmek, fark yaratmak

Ben hepimizin dünyaya gelmesinin ardında bir amaç olduğunu düşünüyorum. Kimi öğrenmeye, kimi öğretmeye, kimi liderlik etmeye, kimi sevgi vermeye, kimi nefreti göstermeye geliyor...insanoğlu türlü türlü amaçla doğuyor.

Hayat öyle bir hızla devam ediyor ki bazen neden burada olduğumuzu bilemeden bir sele takılıp farkında olmadan akıp gidiyoruz. Kafasını sudan çıkarıp “Ben neden buradayım?” diyebilene ne mutlu.

Hayata neden geldiklerini çözebilmiş kişilerin bizlere ilham veren kişiler olduğunu düşünüyorum. Yaptıkları işlerle, kendine has hikayelerle kafamızı sudan çıkarmamıza önderlik ediyor onlar. O kişiler kendilerinin ve çevrelerinin hayatlarında fark yaratıyorlar.

Fark yaratanların hikayeleri hep ilgimi çekmiştir. Her birinden ayrı bir ders alıp daha da azimle sarılırım hayata. İşte bu hikayelerden en çarpıcı olanları Sabancı Vakfı’nın Fark Yaratanlar projesi ile medyada kendine yer buluyor. Kendi projenizi ya da beğendiğiniz projeyi aday olarak göstererek başvuruyorsunuz. Yapılan değerlendirme sonucunda seçilen projelerin tanıtım videoları çekiliyor ve çeşitli mecralarda yayınlanıyor.Buradan da taa bana kadar ulaşıyor J

Projelere, özellikle engellilikle ilgili olanlara göz attığımda bir eksiklik fark ettim. Türkiye’de engelli bireylerin ruhsal sağlıkları ile farkındalık projesine rastlamadım. Oysa engelli bireylerin psikolojileri ile ilgili yapılabilecek bir çalışma, çoğu kişinin hayatını daha kaliteli daha doyumlu yaşamasını sağlayabilir. Günümüz dünyasında “normal” kişiler bile depresyondan kendilerini kurtaramazken, engelliler için psikolojik sağlığa sahip olmak pek çok zorluğu aşmak anlamına geliyor.

Şu sıralarda beynimi bu konu kurcalıyor. Neler yapılabilir? Ne yapmalı? Kimler nasıl yardımcı olabilir? Mutlu bireylerden oluşan mutlu toplum için herkesin yapabileceği bir şeyler vardır... İş ki herkes kendi adına mutlu olmaya, mutlu etmeye azmetsin...Hayatın döngüsüne kendini kaptırmadan doğuş amacı neyse onu hatırlasın.